រឿងស្ទឹងសម្ងាត់ភាគ៨៖

អ្នកទស្សនា: Views

  


រឿងស្ទឹងសម្ងាត់ភាគ៨៖ស្ទឹងសម្ងាត់

តែមិនត្រឹមតែមិនខុសពីពពុះសាប៊ូ ដែលគេថ្មីបណ្តែតចោលតាម ខ្យល់នោះឡើយ គឺពាក្យធានាអះអាងចុងក្រោយរបស់សុផលទាំង ប៉ុន្មាន បានរសាត់បាត់ឆ្ងាយទៅ ដូចជាខ្សែទឹកហូរក្នុងដងស្ទឹងសង្កែ យ៉ាងនោះ ព្រោះគេមិនឃើញសុផលវិលត្រឡប់មកប្រាប់នាងវិញទាល់ តែសោះ ។

នាងសំ និយាយថា សុផលបានលួងលោមយកសំបុត្រពីរំដួល ទៅនេះ គឺពិតជាមានបំណងបំបាត់ភស្តុតាង នៃចំណងទាក់ទងនេះ ច្បាស់លាស់ ព្រោះគេខ្លាចរំដួលយកភស្តុតាងនេះ ទៅប្តឹងដល់តុលា ការ ។ ឥឡូវ បើអស់រលីងពីខ្លួនយ៉ាងនេះហើយ តើមានអ្វីជាកម្លាំង អាចយកឈ្នះលើគេបាន ។ ទោះបីជានាងទៅអុកឡុកនៅពេលរៀប ការ ក៏អាចនឹងគ្មានអ្នកណាគេជឿនាងដែរ ព្រោះគេមានលុយ គេ អាចសូកប៉ាន់អាជ្ញាធរ ឱ្យកាយកប់ត្រឡប់ជាន់ រឿងត្រូវទៅជាខុស 018 ហើយជួនកាលនឹងអាចមានទោស ពីបទមួលបង្កាច់បង្អួច កិត្តិយសគេថែមទៀតផង ។

រឿងនេះ មានតែម៉្យាងប៉ុណ្ណោះ គឺនៅពេលដែលកូនកើតមក

គេអាចចាក់យកឈាមកូននេះទៅវិភាគ ទើបមានភស្តុតាងច្បាស់មិត

អាចប្រកែកបាន ព្រោះឈាមឪពុកនិងឈាមកូន រមែងដូចគ្នា ។ នេះជាទស្សនៈដោយឡែកប៉ុណ្ណោះ តែសំរាប់នាងរំដួលវិញ នាង យល់ផ្ទុយពីគេថា បើទុកណាជានាងប្តឹងផ្តល់ឱ្យគេទទួលស្គាល់ កំ បណ្តាលមកពីភាពល្ងិតល្ងង់ខ្លៅរបស់នាងប៉ុណ្ណោះ ដោយការឈឺចាប់ឥតព្រំដែន ដែលបង្កទៅជា

នាងមិនមានសេចក្តីសុខដែរ ព្រោះឪពុកម្តាយគេមិនពេញចិត្ត ហើយ

ថែមទាំងគេដើរកលល្បិចបោកប្រាស់បេះដូងនាងបែបនេះទៀត នាង ពិតជាមិនអាចរកសុភមង្គលបរិសុទ្ធឃើញទេ ។ គឺអ្វីទាំងអស់ វា

កំហុសមួយ ពោរពេញដោយវិប្បដិសារីគួរឱ្យសោកស្តាយ និងឈឺ

ចាប់ជាទីបំផុត ។     រំដួលអួលណែនសែនខ្លោចផ្សា      មិនអាចទ្រាំនៅស្តាប់ភ្លេងការ

ស្រស់ស្រីយាត្រាទៅស្រុកវិញ ។ ទោះនាងខំទ្រាំលាក់ការពិត ក៏លាក់មិនជិតបែករឿងពេញ ចំណានក៏សុំដកពាក្យវិញ មីងខ្លួនទោម្នេញព្រោះខ្មាស់គេ ។

រំដួលនឹកខ្មាស់យស់ពន់ពេក   មានតែទឹកភ្នែកហូរជាហ្វេ  នាងមិនអាចទ្រាំនៅបានទេ

មាសមេក៏រត់ចេញពីស្រុក ។ សូម្បីតែម្តាយក៏មិនប្រាប់

ឥតបានសារស័ព្ទប្រាប់សុខទុក្ខ   ញាតិមិត្តសោកស្តាយពេញភូមិស្រុក

ព្រោះតែបាត់មុខស្រស់ចរណៃ ។   មីងន្ធន នាងឡើង ព្រមទាំងយស់

ស្វែងរកស្រីស្រស់ទាំងយប់ថ្ងៃ      នៅតែមិនឃើញរំដួលស្រី  កើតទុក្ខរីងរៃគ្រប់ៗគ្នា ។   

 ថ្លែងពីសុផលប្រុសព្រានស្នេហ៍  ឈប់នៅសង្កែដែនភារា    ក្រោយពេលការបាន ទិវា    ក៏នាំភរិយាទៅភ្នំពេញ     បំភ្លេចរំដួលឃុំព្រែកហ្លួង   ដែលធ្លាប់លោមលួងសូមស្រឡាញ់    ដូចទឹកហូរទៅ មិនវិលវិញ     រស់នៅពោរពេញដោយសុខខា ។


រដូវមួយៗ ផ្លាស់ទៅមក​  ទឹកស្រុកខកចិត្តផ្ចិតឧរា   នាំយកស្នាមស្នេហ៍អនុសារ

ដែលបានគួរចារលើឆ្នេរខ្សាច់ ។

ផ្លាស់ជារដូវទឹកជំនន់    ទឹកហូរជោរជន់លឿនជានិច្ច     ក្លិនស្នេហ៍ប្រែជាត្រូវបំភ្លេច

ខ្សែទឹកតូចលិចក្នុងព្យុះកម្ម ។

ឥឡូវទឹកស្ទឹងស្រុកជាថ្មី     យប់ថ្ងៃ ថ្ងៃយប់គ្រប់មួយឆ្នាំ    ឆ្នេរខ្សាច់មាត់ទឹកហាក់នៅចាំ

រឿងស្នេហ៍បែកស្រាំពីឆ្នាំមុន ។

ស្រាប់តែព្រឹកនេះ គ្រប់ៗគ្នា  ព្រឺព្រួចអង្គារ ផ្អើលពេកពន់    ប្រទះឃើញខ្មោចស្រីតូចតន់

រំដួលសោភ័ណ លើឆ្នេរខ្សាច់ ។

នាងដេកស្លាប់ស្រួលសែនអាណិត   ទារកនៅជិតយំមិនដាច់    ព្រមទាំងអក្ខរាចារពាក្យពេចន៍

រៀបស្រេចផ្ញើទុកជាកំណឹង ។

នាងសំដែលធ្លាប់ស្គាល់ស្រីស្ងួត   និមន្ទនត្រូវជាប្អូននាងឡើង  បានរត់ទៅប្រាប់ជាដំណឹង

នាងឡើងស្ទុះវឹងមកមើលខ្លី ។

ហើយប្រាប់បន្តទេនៅអ៊ីពន្ធន   ញាតិមិត្តបងប្អូនទាំងប្រុសស្រី   នាំគ្នាមកមើលសពចរណៃ

និងកូនតូចន្ទីសែនកំសត់ ។

ជួនជាថ្ងៃនោះ ទាយសុផល   ក៏បានមកដល់ដូចសន្មត  ម្នីម្នា នាំគ្នាមើលសំបុត្រ

ដែលស្រីកំសត់ផ្ញើទុកឱ្យ    ជូនអ្នកមានគុណធ្ងន់បំផុត   នេះជាសំបុត្រកូនចុងក្រោយ

កូនសូមលាម៉ែទៅឆ្ងាយហើយ      ម៉ែអើយនេះគឺកម្មកូនពិត ។

ហេតុតែកូនស្រឡាញ់គេហួស ទើបបានជ្រុលជ្រួសហួសក្រមក្រិត្យ បំពានច្បាប់ស្រីប្រពៃពិត ភ្នែកភ្លឺដូចល្អិតព្រោះតណ្ហា ។

បងយស់សុំស្នេហ៍បែរមិនឆ្លើយ ធ្វើបូកនោះតើយមិនវាចា នឹកដល់បងយស់សែនសោកា ហេតុតែស្នេហា ទ្រាំចាំខ្ញុំ!

មិនគួរចិត្តចើក បើកឱ្យគេ កូនក្បត់ចិត្តម៉ែ ដែលខិតខំ ប្រដៅពីតូច រហូតធំ កូនពេញក្រមុំដើរផ្លូវខុស ។

ស្ដាយកេរ្តិ៍កិត្តិយសឈ្មោះជាស្រី ឥឡូវអប្រិយ៍ស្អុយខួរខ្ចោះ ភ្លើតភ្លើនភ្លេចខ្លួនជឿពាក្យប្រុស ចិត្តខ្មៅបុរយសព្រោះឥណ្ឌា ។

សូមផ្តាំអស់ស្រីខ្មែរជាន់ក្រោយ កុំបីបណ្តោយឱ្យស្នេហា​​​  ដឹកនាំច្រមុះសោះឡើយ កុំជឿវាចាប្រុសរូបល្អ ។

កុំស្រឡាញ់ពេជ្រុលហួសហេតុ ឃើញភ្លាមស្នេហ៍ភ្លែតឥតគិតយូរ ឃើញតែរូបគេដូចគំនូរ ឆាប់ជឿផ្តាច់ប្ដូរស៊ូស្លាប់រស់

ហេតុតែជាស្រីនៅជនបទ ដូចសំពត់ផ្នត់ល្អឥតខ្ចោះ មិនធ្លាប់ស្គាល់ស្នេហ៍ស្គាល់ចិត្តប្រុស គេនាំធ្លាក់ជ្រោះ ក៏មិនដឹង ។

ជឿថាគេស្មោះអស់ពីចិត្ត ឱ្យគេអោបរិតស្លូតព្រលឹង សាងស្នេហ៍លើគ្រែខ្សាច់ក្នុងស្ទឹង ឥតអ្នកណាដឹងរឿងខ្ញុំទេ ។

គេលួងលោមថានឹងចូលស្តី គេប្រើសំដីល្ហែមជាទ្វេ ខ្ញុំលះបង់អស់ដើម្បីគេ ឥឡូវបុព្វេផ្តល់ឱ្យហើយ ។

គេបែរជារៀបការស្រីផ្សេង ឱ្យខ្ញុំចំបែងបានកោះត្រើយ ចិត្តប្រុសបុរយសណាស់ម៉ែអើយ គេមិនស្គាល់ឡើយកូនក្នុងផ្ទៃ ។

ខ្ញុំសែនចោម្នេញចេញពីស្រុក តាមទៅជួបមុខប្រុសអប្រិយ៍ នៅឯភ្នំពេញ ទាំងរីងរៃ ក្រែងគេប្រណីដល់ខ្ញុំខ្លះ ។

គេនៅតែមិនអាណិតខ្ញុំ កូនសែនក្រៀមក្រំទ្រូងស្ទើរស្ទះ វិលវិញកូនមិនហ៊ានចូលផ្ទះ ព្រោះនឹកអៀនខ្មាស់ខ្លួនអាស្រូវ ។

ក៏ទៅលាក់ខ្លួនពួនសម្ងំ នៅក្នុងល្អាងធំភ្នំសំពៅ បំរុងបួសជាដូនជីនៅ យកធម៌ជាផ្លូវលាងកម្មផល ។

តែគិតយូរទៅក៏ដកចិត្ត មិនបួសវិញពិតនាំឱ្យខ្វល់​​​​  ខ្លួនក្លិនអាសោចន៍ ស្អុយច្រាសខ្យល់ នាំឱ្យអំពល់ដល់សាសនា ។

ក៏ទ្រាំរស់នៅដោយបាយវត្ត អត់ធ្មត់ឱ្យថ្លៃគ្រប់អាសា ទើបវិលមកចូលពេទ្យរាជការ សំរាលបុត្រាណ៍ម៉ែអើយ!

វាពិតជាឈាមប្រុសទុរយស តែកូនស្រណោះគ្នាកើតហើយ ទើបទ្រាំពលពោះប្រូងឥតស្បើយ នេះហើយព្រោះជឿពាក្យចោលប្រាស់ ។

កូនស៊ូលេបថ្នាំធ្វើអត្តឃាត មិនអាចរស់ទៀត ព្រោះកូនម្ចាស់ សូមឱ្យជាតិក្រោយផុតកម្មក្រាស់ ផ្លាស់ចិត្តកើតកូនម៉ែទៀត ។

ខ្មាស់ទាំងបងយស់ លោកចំណាន ខ្មាស់ទាំងភូមិថាន សន្តានញាតិ ខ្មាស់អស់មនុស្សសត្វ ខ្មាស់ធម្មជាតិ ឱ្យពួនរស់ទៀត ម្ដេចកើតនោះ ? ។    


កូនមិនសងសឹកនឹងគេទេ តែសូមស្រីខ្មែរ ដែលរស់នៅ កុំឆាប់ស្នេហ៍ប្រុសទាំងល្ងង់នូវ ក្រែងធ្លាក់រណ្ដៅទុក្ខដូចខ្ញុំ ។

ស្នេហ៍ពិត មិនមែនជាតណ្ហា ត្រូវពិចារណាកុំច្រឡំ ស្មានថាទឹកក្រុត ជាទឹកឃ្មុំ នាំរងទុក្ខធំស្នើអាស្រូវ ។

សូមម៉ែយកកូនខ្ញុំផង ចិញ្ចឹមផ្គត់ផ្គង់ឱ្យត្រឹមត្រូវ ចំឡើងកុំធ្វើប្រុសថ្លើមត្នោ ធ្វើចាបស្រីនៅឱ្យប្រាស់ព្រាត់ ។

លាហើយបងឡើង លាហើយម៉ែ លាស្ទឹងសង្កែ ដែនសម្ងាត់ ដែលជួយលាក់រឿងផ្លូវិបត្តិ ដងស្ទឹងសម្ងាត់ខ្ញុំលាហើយ ! ។

រំជួលអភ័ព្វស្នេហ៍


ទៀត ចំពោះមរណភាពរបស់រំដួលស្រីអភ័ព្វនោះឡើយ ។

10 ជាងនេះទៅទៀត គេឃើញក្រដាស់បទចំរៀង "ស្ទឹងសម្ងាត់

ដែលសុផលបានបង្ហាត់នាងច្រៀង នៅឯខ្ទមចុងចំការក្រូចអន្ទង់វិល នៅចងភ្ជាប់លើទីរឹងឈើមួយ ដោតនៅក្បែរនាងនោះโกน ฯ ក្រោយពីអាជ្ញាធរ បានត្រួតពិនិត្យមើលសាកសពនោះ ថាពិត ជាស្លាប់ដោយលេបថ្នាំពុលមែនហើយ មីងអ្នកក៏សុំអនុញ្ញាត្តិយកសព កូនចៅធ្វើបុណ្យនៅឯស្រុក ។


*ចំណែកសុផលពេលនោះ ក្រោយពីបានយល់សំបុត្ររបស់ស្រី អភ័ព្វ និងត្រូវទទួលពាក្យរិះគន់ពីអ្នកជិតខាងគ្រប់គ្នា ក៏បានភ្ញាក់ខ្លួន យល់ខុស ហើយសារភាពប្រាប់ឪពុកម្តាយថា ខ្លួនពិតជាបានចាក់ទង ស្រឡាញ់នាងរំដួល និងធ្វើបាបបំភ្លេចនាងចោលមែន

តែអ្វីៗ វាកន្លងហួសអស់ទៅហើយ ដើម្បីលប់លាងនូវស្នាម វិប្បដិសារីពីវិយោគប្រេះឆានេះ សុផលចាកទៅសុំយកកូនពីមីងន្ធន មកចិញ្ចឹមវិញ ព្រោះជាឈាមរបស់គេដែរ តែមីងខ្លួនមិនឱ្យឡើយ ដោយគាត់ធ្វើតាមបណ្តាំរបស់រំដួល ដែលមិនឱ្យកូននោះចៅសុផល ជាដាច់ខាត ។

ទោះបីយ៉ាងនេះក្តី ក៏សុផលមិនអាក់អន់ស្រពន់ចិត្តអ្វីទេ ហើយ ដើម្បីជាមធ្យោបាយកាត់បន្ថយនូវទោសកំហុសរបស់គេ ដែលបានធ្វើ នៅលើនាងរំដួល ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ឱ្យតែដល់ពេលបច្ចេវទឹកសំរក ស្រុក ដល់បាតស្ទឹងឃើញខ្សាច់ សុផលតែងនាំភរិយាមកពីភ្នំពេញ មកធ្វើ បុណ្យមន្តលោកតាន់ បង្សុកូល និងដុតធូរប្លងស្នងនៅលើឆ្នេរខ្សាច់

នៅពេលនោះ ខ្ញុំមិនអាចសរសេររៀបរាប់ឱ្យត្រូវពីទំហំទុក្ខសោក របស់មីងនួន អោយយស់ នាងឡើង និងបងប្អូនឃុំព្រែកហ្លួងដទៃ

មាត់ទឹកត្រង់កន្លែងដែលគេបានបណ្តុះអនុសារជាមួយនាង เដើម្បី បញ្ជូនកុសលមគ្គផលឱ្យដល់វិញ្ញាណខ័ន្ធរបស់នាង ឆាប់បានទៅចាប់ កំណើតនៅជាតិថ្មីទៀត ។

បន្ទឹមនោះ គេក៏តែងតែផ្តល់ជាសោហ៊ុយលុយកាក់ ទេវឱ្យមីង §ន សំរាប់ចិញ្ចឹមកូនប្រុសនោះដែរ ។

សុផល ធ្វើបុណ្យនេះជារៀងរាល់ឆ្នាំ មិនដែលខកខាន រហូត ទាល់តែមកដល់សម័យខ្មែរក្រហមចូលស្រុក ទើបលែងបានធ្វើតទៅ ទៀត ព្រោះមិនដឹងជាសុផលត្រូវស្លាប់ឬរស់ គឺចាត់ឈ្មោះរហូតមក ទល់ពេលសព្វថ្ងៃនេះ?......

ទោះបីយ៉ាងនេះក្តី ក៏ប្រជាជនដែលរស់នៅតាមដងស្ទឹងសង្កែ តែងចងចាំស្ទាត់នូវបទស្ទឹងសម្ងាត់ និងនាំគ្នាហាត់ច្រៀងលេងជារៀង រហូតមក ដើម្បីរំលឹកដល់ជីវិតរំដួលផ្កា បុព្វវិប្បយោគឈ្មោះ !...។ ដោយសារមនុស្សជំនាន់នេះ ភាគច្រើនបានភ្លេចរឿងរំដួលស្ទឹង សម្ងាត់នេះទៅហើយ ខ្ញុំក៏ខំចងក្រងរឿងពិតនេះឡើងវិញ ព្រោះខ្ញុំ មិនមែនអ្នកណាក្រៅពីកុមារភី កូននាងឡើង ដែលនៅលេងក្នុងពួក ជាមួយមីងរំដួលកំសត់នោះឡើយ !... ។ចប់ដោយបរិបូរណ៍

0 comments:

Post a Comment