រឿងស្ទឹងសម្ងាត់ភាគ៥៖វាចាដួងចិត្ត

 

រឿងស្ទឹងសម្ងាត់ភាគ៥៖វាចាដួងចិត្ត

ទោះបីយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏បុរសដែលចោមរោមស្រឡាញ់នាង ទាំងប៉ុន្មាននៅឯឃុំព្រែកហ្លួង គឺថិតនៅក្រៅខ្សែភ្នែករបស់នាងទាំង អស់ ។ រីឯបុរសដែលឋិតក្នុងក្តីស្រមៃរបស់នាងវិញនោះ គឺមានតែ កម្លោះសុផលប៉ុណ្ណោះ ទោះបីជាមកទល់ពេលនេះ នាងមិនទាន់បាន ដឹងចិត្តគេយ៉ាងណាក៍ដោយ ។

ប៉ុន្តែ ក្នុងយប់ដែលនាងបានទៅមើលល្ខោន នាងបានកត់ សំគាល់ឃើញថា យុវជននេះពិតប្រាកដជាស្រឡាញ់នាងមែន ព្រោះ អាកប្បកិរិយាទាំងប៉ុន្មាន ដែលគេសំដែងមកលើនាង ដូចជានៅ ពេលដែលនាងទៅដល់ក្លោងទ្វារចូលនៃវិទ្យាល័យ ជាមួយនាងឡើងជា បង ដោយមានក្មួយប្រុសនាងទាំងពីរ និងនាងសំអមដំណើរជូនទៅ ផងនោះ សុផលដែលមិនទាន់ដល់ពេលសំដែង បានមកឈរចាំ ស្វាគមន៍រាក់ទាក់ទទួលនាង ហើយពោលតិចៗដោយក្តីរំភើរើកយាយ មកក្បែរត្រចៀកនាងថា

-«យប់នេះ ដួងតារានៃក្តីសង្ឃឹម បានរះតាំងពីក្បាលល្ងាច

អ្វីៗពិតជាត្រូវរស់ស្រស់បំព្រង នៅក្នុងបេះដូងរបស់តួឯកប្រុសនៃរឿង ស្ទឹងសម្ងាត់នេះហើយ !....มาหานะ

សំដីដែលប្រកបដោយអត្ថន័យ ដ៏ប្លែមល្ហែមត្រជាក់របស់យុវ បុរសដ៏ប៉ិនប្រសប់នោះ មិនត្រឹមតែធ្វើឱ្យបេះដូងក៏ក្មេងខ្ចីរបស់បូផា ព្រែកហ្លួង កំរើករញ្ជួយលំអងចងស្រទាប់ប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងធ្វើឱ្យ នាងឡើង រំពឹងយល់បានភ្លាមថា យុវបុរសនោះពិតជាមានចិត្តប្រតិព័ទ្ធ មកលើប្អូនជីដូនមួយរបស់នាងហើយ ។

ប៉ុន្តែ ស្រីមេម៉ាយនេះ ហាក់ដូចជាគ្មានប្រតិកម្មអ្វីប្រឆាំងរាំងរា នឹងទំនាក់ទំនងរវាងកម្លោះក្រមុំនេះឡើយ ផ្ទុយទៅវិញនាងកាន់តែ មានកំសួលចិត្តត្រេកអរនៅវិញទេ បើពិតជាសុផលស្រឡាញ់ប្អូននាង មែននោះ រោង

ព្រោះ ទោះបីជាមិនចាំបាច់នាងសំប្រាប់ ក៏នាងបានដឹងជាយូរ

មកហើយថា ថៅកែហាងលក់ថ្នាំពេទ្យស្ទឹងសង្កែនោះមានកូនប្រុស តែមួយ មានសម្បត្តិទ្រព្យច្រើន ហើយកូនក៏រៀនបានខ្ពស់ទៀត ស្រី ក្រមុំណាក៏ប្រាថ្នាចង់រៀបការជាមួយប្រុសកម្លោះនេះដែរ ។ ពេលនោះ សុផលមិនត្រឹមតែរាក់ចាក់ទទួលនៅមាត់ខ្លោងទ្វារ ចូលប៉ុណ្ណោះទេ គឺគេបានស្ទុះស្ទារឆ្វេងស្តាំ នាំនាងរំដួលនិងបងប្អូន ទៅរកកន្លែងអង្គុយដោយស្រួល ហាក់ដូចពួកនាងជាភ្ញៀវមានកិត្តិយស មិនពិបាកឈរមើលរោយជើង ដូចអ្នកខ្លះនោះឡើយ ។

កាយវិការយកចិត្តទុកដាក់របស់ប្រុសកម្លោះ ធ្វើឱ្យយុវនារំសក់ ផ្កាផ្លូវកក់ក្នុងចិត្តជាខ្លាំង រហូតដល់ពេលគេឡើងចៅសំដែងលើ

ឆាកទៀត ក៏សុផលនៅតែលួចឆ្លៀតចោលកន្ទុយភ្នែកមករកនាងស្ទើរ គ្រប់ពេលវេលាទាំងអស់ ធ្វើឱ្យបូជាព្រែកហ្លួង មិនសូវដឹងសាច់រឿង ប៉ុន្មានឡើយ ដោយរវល់តែតាមសំលឹងមើលកាយវិការដើរចុះឡើង របស់ប្រុសកម្លោះ គ្រប់អង្ហើមចេញចូល ។

ល្ខោនរឿងស្ទឹងសម្ងាត់ បានទាបស្រូបយកដួងព្រលឹងរបស់បុត្រី មីងនួន ឱ្យអណ្តែតត្រសែតនៅក្នុងភពផែនដែនវិប្បយោគមួយ អស់ រយៈពេលពីរម៉ោង តាមរលកចំរៀងភ្លេងជីវិតដ៏សែនពិរោះ កម្លោះតួឯកបានបង្ហើរសំនៀងបណ្ឌិតបណ្តៀងមករកនាង កាន់តែព្រឺព្រួចជាងពេលណាទាំងអស់ ។ ដែល ធ្វើឱ្យនាង

យប់នោះ រំដួលព្រែកហ្លួងនីទ្រាពោរពេញដោយចិត្តសុខភិរម្យ ពន់ប្រមាណ ដោយអ្វីៗដែលកូនកម្លោះអ្នកលក់ថ្នាំពេទ្យសំដែងលើ ឆាក និងសំដែងមកកាន់នាងទាំងប៉ុន្មាន បានសណ្ឋិតគិតចូលទៅក្នុង សុបិននាងរៀងរហូតមើសភ្លឺ ។

.....នៃនៅវេលាម៉ោង ៥ល្ងាច សុផលបានចុះមកមុជទឹកនៅក្បែរ ពួកនាងឡើង ហើយបានដើរសរសៀរនៅខាងក្រោយពួក ឃើញស្រស់ កញ្ញាកំពុងដាំសួរ ក៏សួរថា

- បងស្រីអ្នកនាង មិននៅចេដ្ឋី ?...»

រំដួល តបដោយប្លែមត្រជាក់ +

-«គាត់នៅស្នាក់ពួកឪឡឹក បងសួររកគាត់មានការអី ?...» នៅឯព្រែកមហាទេពបាត់ទេរហើយ

-«tus !... ខ្ញុំចង់មកសូមទោសគាត់ ក្រោយពេលដែល

ល្ខោនចប់ហើយ ខ្ញុំមិនបានចេញមកជូនដំណើរ ត្រឡប់មកវិញ ! ព្រោះអ្នកដឹកនាំរឿងល្ខោន ដល់ប្រមូលប្រជុំត្តសំដែងទាំងអស់..... ម៉្លោះហើយខ្ញុំរំលៀកខ្លួនមកមិនរួច !...

ឆោមទេពី បង្ហើរខ្សែញញឹមតបទៅវិញព្រមដោយសំនៀង :

-*.... !... មិនបាច់មកសូមទោសអីទេ បងគ្មានខុសឆ្គងអីទេ ការពិត បងបានជួយសម្រួលពួកខ្ញុំច្រើនណាស់ហើយ ពេលដែលនៅ មើលល្ខោនយប់ម្សិលម៉ិញនេះ?...»

សិស្សវិទ្យាល័យ ខំប្រឹងចំអើតខ្លួនឱ្យខ្ពស់ពីទឹកសួរមកទៀត + -« និយាយអីចឹង ល្ខោនយប់ម៉ិញនេះ យ៉ាងម៉េចដែរ ?... រៀន... រីងខ្លួនអស់ហើយ សឹងតែលេងមិនកើត មិនដឹងជាអ្នកនាង សើច ពេបមាត់យ៉ាងណាទេ!...»

រំដួល វាចារបៀបមាយា + -«បើដឹងថារឹងខ្លួន ចង់លេងមិនកើត ម៉េចក៏ខំអឆ្លងបបួល ហៅខ្ញុំឱ្យទៅមើលធើអី ?....

-«មែន !.. ខ្ញុំគិតខុស !... តែមិនដឹងជាយ៉ាងម៉េច បានថា បណ្តាលឱ្យខ្ញុំ ចង់តែហៅអ្នកនាងឱ្យទៅមើល ?... តែការពិត ខ្ញុំ ទើបយល់ច្បាស់នៅពេលនេះថា អ្នកនាងគឺជាកម្លាំងចិត្តដ៏ធំធេង ណាស់ សំរាប់ជំរុញឱ្យខ្ញុំសំបែងបានល្អជាងពេលណាទាំងអស់!...»

ឆោមទេពី តបពោរពេញដោយគំនួចចិត្ត

--កុំនិយាយអីចឹង ការពិតបងសំដែងបានល្អតាមសមត្ថភាព របស់បងទេតើ !... គិតទៅគួរឱ្យអាណិតតួប្រុសដល់ហើយ មិនគួរ

តួស្រីក្បត់ចិត្តទៅមានថ្មីទៀត ធ្វើឱ្យច្ចប្រុសយំសោកបោកខ្លួននៅមាត់ ស្ទឹង រហូតដល់ស្លាប់ខ្លួនយ៉ាងនោះសោះ ស្រីអីក៏ដាច់មេត្តយ៉ាង ហ្នឹង ?...»

សុផល ចងចិញ្ចើមបន្តិចទៀត +

«អ៊ីចឹង អ្នកនាងអាណិតតួប្រុសនោះខ្លាំងណាស់មែនទេ !... អ្នកនាងមានស្រក់ទឹកភ្នែកទេ ពេលដែលខ្ញុំឈរច្រៀងកំសត់នៅមាត់ ស្ទឹងនោះ ?....

-« ចេះនិយាយអីចឹង អ្នកណាដែលស្រណោះអាណិត ហើយ មិនស្រក់ទឹកភ្នែកនោះ ?...»

-«បើអ្នកនាងជាតួអង្គស្រីនោះវិញ ប្រហែលមិនធ្វើបាបតួប្រុស ឱ្យគ្នាស្លោកស្រពោនដួងចិត្ត ដូចរឿងនោះទេ មែនទេ ?...»

រំដួល អោនមុខចុះ រួចទើបងើបនិយាយទៅទីផ្សេង +

-« ម៉េចក៏ចង់ឱ្យខ្ញុំឆ្លើយអីភ្លាមៗយ៉ាងនេះ តែខ្ញុំដែលអាណិតតួ ប្រុសនោះ មកពីឃើញបងឈរច្រៀង បទនោះកំសត់ពិរោះពេក !... ខ្ញុំចង់ចេះដល់ហើយ តើបទនោះឈ្មោះអីទៅ បងអាចបង្ហាត់ឱ្យខ្ញុំចេះ ច្រៀងផងបានទេ...? »

សុផល ខំឆ្លើយតបដោយញញឹមសូត

-« អ្នកនាងយល់ច្រឡំហើយ ខ្ញុំមិនចេះច្រៀងពិរោះដល់ ថ្នាក់ហ្នឹងទេ គឺមានគេច្រៀងពីក្នុងឆាកបន្ទរជំនួសខ្ញុំទេតើ ឯខ្ញុំគ្រាន់តែ បង្ហើបមាត់តិចៗប៉ុណ្ណោះ !...»

រំដួល ឮដូច្នេះនឹកចង់សើច +

-«គិតទៅតួអង្គប្រុសនេះ ចេះល្បិចបោកបញ្ឆោតផងហ្ន៎ ធ្វើឱ្យ ខ្ញុំខូចអារម្មណ៍ ខាតទឹកភ្នែកអស់មិនតិច!...»

សុផល ក៏តបដោយញញឹមសួតវិញដែរ + -« ហ្នឹងជាបច្ចេកទេសសិល្បៈណា អ្នកនាង តែសំរាប់បេះដូង របស់អ្នកដើរតួអង្គនោះវិញ ពិតជាស្មោះត្រង់មិនចេះបោកបញ្ឆោត.....

181

រំដួលក៏នឹកថា យុវជននេះ ពិតជាស្មោះត្រង់គួរឱ្យទុកចិត្តណាស់ ព្រោះដូចជារឿងច្រៀងសំដែងតួត្ត គេអាចនឹងអួតថា គេចេះច្រៀង ពិរោះបានមែន ដោយគ្មានខ្លាចនាងដឹងឡើយ ! ហេតុអ្វី គេបែរជា មកប្រាប់នាងតាមត្រង់ ដោយគ្មាននឹកអៀនខ្មាស់ដូច្នេះទៅវិញ ? ។

គិតរួច ទើបទេវីដងស្ទឹង បន្ទរនៅភ្លាមថា+ -«ទុកណាជាគេច្រៀងពីក្រោយឆាកក៏ដោយ ក៏តង់បងចេះចាំ បទនោះដែរ ! កត់ទំទុកវាឱ្យខ្ញុំរៀនច្រៀងផងបានទេ ព្រោះពាក្យ ពេចន៍នោះមានន័យពិរោះណាស់ បទនោះឈ្មោះថា ស្ទឹងសម្ងាត់មែន ទេបង?.....

សុផល ប្រញាប់ឆ្លើយដោយមិនលាក់

-« ត្រូវហើយ ពីបទដងស្ទឹងសម្ងាត់ ទំនុកច្រៀងខ្ញុំតែង ឯបទ ភ្លេងរបស់គេ ! មិនអីទេ បើអ្នកនាងពេញចិត្តបទនេះ ចាំស្អែកខ្ញុំកត់ យកមកឱ្យ...! តែបើចង់ចេះច្រៀងផង ទាល់តែខ្ញុំជួយបង្ហាត់ !...»

យុវនារី ញញឹមដោយក្ដីពេញចិត្ត +

....ខ្ញុំចង់ឱ្យបងជួយបង្ហាត់ហ្នឹងណាំ គ្រាន់ទុកច្រៀងលេងកំដរ

អផ្សុកទៅថ្ងៃក្រោយ !...>>

នឹកឃើញអ្វីមិនដឹង សិស្សវិទ្យាល័យព្រះមុនីវង្ស បន្លឺបន្តមក

ទៀត +

-«ខ្ញុំជួយបង្ហាត់បាននៅថ្ងៃចំនេរ តែបើខ្ញុំឡើងទៅបង្ហាត់លើពួក ដូចជាមិនសម ចាំមានឧិកាស អ្នកនាងទៅលេងចំការក្រូចខ្ញុំ.... នោះ ខ្ញុំមានកន្លែងស្ងាត់ ជួយបង្ហាត់អ្នកនាង !... ចំការខ្ញុំសប្បាយណាស់ ណាំ ចាំបបួលទាំងបងអ្នកនាងនិងបងសំ ទៅលេងដែរ !..»

រំដួល កាន់តែញញឹមស្រស់ជាងមុន +

-«មែនហើយ... ខ្ញុំចង់នៅលេងណាស់... បងទំនេរថ្ងៃណាទៅ .... ចាំខ្ញុំប្រាប់បង.......?

ជួនអ៊ី ពេលដែលសុផលរៀបឆ្លើយនឹងសំនួរចុងក្រោយនេះស្រាប់ តែផ្សែងចង្ក្រានហុយពុង ចេញពីខ្ទះចៀនត្រី រំដួលលាន់មាត់ថា + -«អូយ រវល់តែនិយាយជាមួយបង ខ្មោចត្រីចៀនទៅហើយ! »

សុផល សើចហើយក៏មុជម្ងឺបទៅក្នុងទឹកបាត់ឈឹង..... ។τε ......ស្រាប់តែ នៅពេលដែលបេះដូងនាង កំពុងពោរពេញដោយ អារម្មណ៍រីករាយសប្បាយ ព្រោះបានចរចារជាមួយយុវបុរសជាទីពេញ ចិត្តនោះ លោកព្រិន្ទបាលឯកចំណាន បានជិះសេះមកឈប់នៅ ក្រោមដើមអំពិល នៅត្រើយម្ខាង ហើយដើរចុះតាមស្ពានឈើ ឆ្លង កាត់ស្ទឹងសំដៅមកពួកនាងឡើង ដែលពេលនោះ រំដួលបានក្រឡេក ឃើញមុន ។

ទោះបីនាង មិនសូវចាប់អារម្មណ៍នឹងនាយទាហាននេះប៉ុន្មានក៏

ដោយ ក៏នាងនៅតែញញឹមស្រស់ស្មោះស្ម័គ្ររាក់ទាក់ ហេហៅចំណានឱ្យ ឡើងលើទូក និងរៀបចំក្រាលកន្ទេល ដាក់ទឹកទទួលសមរម្យតាម ថានៈរបស់គេ ។

ចំណាន គ្រាន់តែឃើញឆោមកញ្ញាភ្លាម ក៏អរស្ទើរបិទមាត់មិន ជិត ហើយបន្លឺថា+

-« បួនដប់ថ្ងៃនេះ ខ្ញុំរវល់សុំច្បាប់ទៅលេងស្រុក ដើម្បីចាប់ງ ឪពុកម្តាយខ្ញុំ រៀបចំចូលមកស្ដីដណ្ដឹងរំដួលក្នុងពេលឆាប់ៗនេះ !.. ស្រាប់តែត្រឡប់មកវិញ មិនឃើញរំដួល លោកនឹងប្រាប់ថាមកនៅទី នេះ ខ្ញុំក៏ប្រញាប់មកភ្លាម !... តែស្តាយណាស់ មិនគួររំដួលបារម្ភ អ្វីសោះ អាត្រម្លៃវាមិនហ៊ានមករំខានអ្វីទេ បើកាលណាមានទ័ពន្លឺ បោះប្រចាំការនៅទីនោះ !

-«តែម្តាយខ្ញុំគាត់មិនទុកចិត្ត ទើបឱ្យខ្ញុំគេចមកនៅទីនេះមួយ រយៈសិន ! ប៉ុណ្ណឹងហើយ នៅតែវាបោះសំដីទៀតថា វាដាច់ខាត ត្រូវតែមកយកខ្ញុំ ធ្វើជាប្រពន្ធឱ្យបាន កាលណាវាចូលសារភាព ហើយ !.....

ព្រិន្ទបាលឯក សើចកំឡា

-«វាមិនទាន់ខ្ញុំទេ ព្រោះខ្ញុំនឹងចូលដណ្ដឹងរំដួលឆាប់ៗនេះហើយ ហើយបើវាចូលសារភាព វាតោងតែចូលតាមរយៈខ្ញុំ ! នោះខ្ញុំនឹង មានវិធានការណ៍ចំពោះវា មិនឱ្យវាធ្វើអ្វីបានឡើយ! ឥឡូវ !... នៅតែរឿងមួយប៉ុណ្ណោះ ដែលខ្ញុំបារម្ភព្រួយ គឺរឿងរំដួលនេះផ្ទាល់ គឺបើខ្ញុំចូលដណ្តឹង តើរដ្ឋលប្រកែក ឬព្រមហ្នឹង....

បុត្រីមឹងន្ធន ឆ្លើយហាក់ដូចមិនភ្ញាក់ផ្អើលប៉ុន្មានឡើយ + * រឿងនេះ: ស្រេចលើម៉ែខ្ញុំទេ ប៉ុន្តែ !....

រំដួល ប្រុងនិយាយអ្វីខ្លះទៀត តែត្រូវនាយទាហានឆ្លើយកាត់ + -«តែ... យ៉ាងម៉េច ឬរំដួលខ្លាចខ្ញុំជាទាហាន មានចិត្តសាហាវ កាចឃោរឃៅ...?.... !... (ចំណានអស់សំណើច) កុំขายดี កាចចំពោះតែមនុស្សខូចទេ តែចំពោះរំដួល ដួល កាលណារៀបការហើយ

-* មិនមែនរឿងនេះទេ តែខ្ញុំគិតថា គួរលោកកុំអាលប្រញាប់ ពេកនឹង ព្រោះខ្ញុំចង់កាន់ទុក្ខឪពុកខ្ញុំ ឱ្យបានគ្រប់១០០ថ្ងៃសិន ! »

ចំណាន ងក់ក្បាល

-«ចុះមានទាន់រៀបការភ្លាមៗឯណា គឺគ្រាន់តែដណ្តឹងប្រកាន់ ទុកឱ្យហើយ ក្រែងមិនទាន់គេ ព្រោះនាងស្អាតរបៀបនេះ ជៀសមិន រួចពីគេតាមស្រឡាញ់នោះទេ!... លាក់បាំងអី ទាហានខ្លះអាងអំណាច ស្រឡាញ់កូនគេ អាងតែចាប់ អាងតែជំរត់ ឯខ្ញុំមិនធ្វើឆ្កួតយ៉ាងហ្នឹង 10 តើខ្ញុំត្រូវធ្វើនៅតាមច្បាប់ប្រពៃណីខ្មែរ... សូមរំដួលកុំព្រួយງ

សោះ !...»

ឆោមកញ្ញា អង្គុយបត់ជើងស្ដាប់នាយទាហានរៀបរាប់ដោយក្ដី អៀនអន់ពន់ប្រមាណ ប៉ុន្តែចិត្តនាងវិញនោះ មិនប្រាកដថានៅក្នុង ខ្លួននោះឡើយ គឺវាអណ្តែតផុតឆ្ងាយទៅហើយ !.... ទេទៅរក... យុវ បុរសម្ចាស់បទដងស្ទឹងសម្ងាត់ឯណោះ ដែលនាងកំពុងសន្យាថា នឹង ឱ្យគេបង្ហាត់ច្រៀងនៅក្នុងពេលស្ងាត់ណាមួយ ។........

គង្គ ប៊ុនឈឿន

ស្ទឹងសម្ងាត់

ស្អែកឡើង រំដួលព្រែកហ្លួង បង់ឱ្យតែដល់ល្ងាចឆាប់ ដើម្បីបាន ជួបនឹងយុវជនមុខស្នេហ៍នោះមករកនាងទៀត ពិសេសពីយកពាក្យ ពេចន៍ទំនុកច្រៀងមកឱ្យនាង ប៉ុន្តែដល់ពេលណាត់ បែរជាឃើញនាង សំ កាន់សំបុត្រមួយមកឱ្យនាងវិញ ដោយនិយាយមើលឆ្វេងមើលស្តាំ

«...បងឡើង នៅណាហើយ ?....នាងសំស្លៀក 

-« ផ្ញើរៗណេះ បងខ្ញុំគាត់មិនដែលនៅទេ ហើយក្មួយៗវានាំគ្នា ទៅលេងឯណាអស់ហើយ !... ចុះមីងកាន់សំបុត្រអីមកហ្នឹង ? »

-«អ៊ុ... អំបាញ់ម៉ិញ បងដើរឆៀងក្បែរហាងស្ទឹងសង្កែ and តែឃើញប្អូនសុផល ហុចសំបុត្រនេះ ពឹងឱ្យបងយកមកឱ្យប្អូនឯង គេថានេះជាទំនុកច្រៀងស្ទឹងសម្ងាត់ ល្ខោនដែលយើងទៅមើលនោះ អី ! គេថារំដួលចង់បាន ទើបគេប្រញាប់យកមកឱ្យ តែល្ងាចនេះ គេមិនបានចុះមកមុជទឹកទេ... គេមានការ !...»

រំដួល ទទួលយកសំបុត្រនោះដោយញញឹម ហើយនៅពេល ដែលនាងសំចេញផុត នាងក៏ប្រញាប់ហែកមើលភ្លាម ស្រាប់តែ ឃើញមានក្រដាស់ពីរសន្លឹកដោយឡែកពីគ្នា គឺក្រដាសមួយសន្លឹកជា អត្ថបទទំនុកច្រៀង ឯមួយសន្លឹកទៀតជាលក្ខណៈសំបុត្រសុទ្ធសាធ តែជាពាក្យកាព្យជួនរណ្តំ ។

ដោយក្តីរំភើបរំជួលចិត្ត ឆោមនារីក៏ស្ទុះវឹងនៅលាតសំបុត្រនោះ។