រឿងស្ទឹងសម្ងាត់ភាគ៤៖អក្ខរាយោធាយុំ
យប់នេះ បុត្រីមឹងនួន ដូចជាមានអារម្មណ៍គិតដល់សិស្សវិទ្យា ល័យ ដែលជួយរើសត្រីឱ្យនាងនោះជាខ្លាំង ។ មុខមាត់ រាងរៅគេ ស្រស់សង្ខារគួរឱ្យចូលចិត្តណាស់ ចាស់តែបូកពាររាងក្រឡេមក្រឡឺម ហើយមាត់កាចបន្តិច ។
ស្អែកឡើង ប្រមាណជាម៉ោង ១២ ថ្ងៃត្រង់ ពេលដែលនាង ឡើងត្រឡប់មកពីលក់បន្លែ ផ្លែឈើវិញដូចសព្វមួយដង នាងសំក៏ឆ្លៀត យកសម្លរមួយចានមកឱ្យ និងសំណេះសំណាលលេងតាមនិស្ស័យជា អ្នកជិតខាង ដែលធ្លាប់រាប់អានគ្នាយូរមកហើយ +
●-« អរគុណហើយ ប្អូនសំ!...»>> នាងឡើងពោលឡើង
<<.....បានយកសម្លរមកឱ្យ ចុះបួនដប់ថ្ងៃកន្លះខែនេះ ប្អូនសំឯងរវល់ ទៅណា បានដូចជាមិនឃើញ ?...>>>
នាងសំនិយាយដោយចោលភ្នែកមើលនាងរំដួល ដែលយកចាន មកចាក់ផ្ទេរសម្លរ «......... ខ្ញុំថាចង់លក់ទូក ទៅនៅលើគោកវិញ បានចេះតែដើរទាក់ទងគេ តែឡូវសំរេចចិត្តថាលែងលក់វិញហើយ !.. យី !.... ចុះ...នាង...នេះ ត្រូវជាអ្វីនឹងបងឡើងឯងដែរ... ស្អាត.....
ចាតណាស់ !...? >>
នាងឡើងនិយាយនៅពេលដែលរំដួល យកចាននាងសំទៅលាង នៅខាងក្រោយទូក +
-«ថាៈ វាត្រូវជាប្អូនជីដូនមួយរបស់ខ្ញុំ ជាកូនមេឃុំព្រែកហ្លួង! ឪពុកវាទើបនឹងស្លាប់ ប្រហែលជាងកន្លះខែនេះ ព្រោះពួកចោរព្រៃ បាញ់ !.... ហើយឥឡូវ ម្តាយវាបានផ្ញើមកឱ្យនៅជាមួយខ្ញុំ (គ្រាន់ជួយ មើលការខុសត្រូវមួយរយៈ ព្រោះនៅឯណោះ ពួកព្រៃចេះតែអុកឡុក ពេក !...»
នាងសំខំដាក់មនោសញ្ចេតនា ទៅតាមរលកសំនៀងពាក្យ របស់នាងឡើង ហើយឆ្លៀតបន្ថែមតិចៗ +
<-<<អូ... អីចឹង នាងមិនទាន់មានគ្រួសារទេ ថាៈ ?..»
<< នៅទេ !..... នាងឡើងឆ្លើយតាមធម្មតា ដោយគ្មានចាប់ភ្លឹក អ្វី...តែមានគេចង់បានច្រើនណាស់ !...»
-«នៅក្រមុំ ស្អាតរបៀបនេះ ជៀសមិនផុតពីគេចោមស្រឡាញ់ ទេ បងអើយ !...»
នាងសំ ទំនងជាចង់និយាយអ្វីបន្តទៀត តែដោយរំដួលកាន់ចាន ត្រឡប់មកប្រគល់ឱ្យវិញ នាងក៏អាក់ខាន គ្រាន់តែញញឹមទទួលដោយ ការរាប់អានប៉ុណ្ណោះ ។
...អាស្រ័យដោយមាននាងសំ ជាអ្នកនាំពាក្យចុះឡើង សុផល ក៏បានដឹងពីខ្សែជីវិតសង្ខេបរបស់នាងរំដួល ហើយរំដួលក៍បានដឹងពី សំបុកទ្រយុកគ្រួសារសុផលវិញដែរ គឺសុផលជានិស្សិតថ្នាក់ទី ១ ហើយ
ទំនើបជាតិ នៅវិទ្យាល័យព្រះមុនីវង្ស ហើយជាកូនម្ចាស់ហាងលក់ ថ្នាំពេទ្យដ៏ធំមួយ ឈ្មោះខុសថស្ថានស្ទឹងសង្កែ ដែលមានទីតាំងនៅ ជាប់រោងកុនអេដែននោះដែរ ។
ក្រៅពីហាងលក់ថ្នាំពេទ្យនេះ ឪពុកម្តាយរបស់សុផលនៅមាន ភូមិករ ដីធ្លី ស្រែចំការជាច្រើនហិកតាទៀត សំរាប់ជួលឱ្យគេបង្ក បង្កើនផលផ្សេងៗ ដូចជាស្រូវជាដើម ហើយតែងបានទទួលផលគាប់ ប្រសើរជារៀងរាល់ឆ្នាំ ។ ព្រមជាមួយនោះ បើតាមសំដីនាងសំ ថា ឪពុកម្តាយសុផល នៅមានដាក់ក្រុមហ៊ុនធ្វើឡូតិនេសាទ និងអាជីវ កម្មត្បូងនៅបរប៉ៃលិនទៀតផង គឺផលមុន ដែលបានមកទាំងអស់ ទុកសំរាប់ជាកេរមត៌កឱ្យសុផល ដែលជាកូនចោលតែមួយ ជាត្រួយ បណូលប្រចាំវង្សត្រកូលតែប៉ុណ្ណោះ ។
ដោយសារសំដីរបស់នាងសំ ដែលលបលួចមកបង្ហើបនិយាយ ខ្សឹបខ្សៀវប្រាប់នាងរំដួល នៅពេលបន្ទាប់មួយទៀត ដែលបងនាង មិននៅ ជាប់រវល់ទៅទិញផ្លែឈើនោះ ធ្វើឱ្យបូជាព្រែកហ្លួងបណ្តែត អារម្មណ៍គិតវែងឆ្ងាយ ហើយមមៃនឹកថា បុរសដែលនាងតែងគិត ស្រមៃ ថាត្រូវជ្រើសរើសមកធ្វើជាគូស្រករប្រចាំជីវិត សំរាប់កសាង សុភមង្គលនៅថ្ងៃអនាគតនោះ គឺបុរសប្រភេទសុផលនេះឯង ព្រោះ នាងចូលចិត្តអ្នករៀនសូត្រ អ្នកចេះដឹង ចេះរកស៊ី ធ្វើការងារនៅទី ក្រុង មិនមែនជាមេឧទ្ទាមចោរព្រៃ ដូចនាយត្រឡៃឬនាយទាហាន កាចសាហាវដូចព្រិន្ទបាលឯកចំណាន និងកូនទាហានឃុំរបៀបនាយ យស់នោះឡើយ ។
ស្ទើរពេញមួយយប់នោះ រំដួលតែងដេកស្រមៃគិតម្នាក់ឯងថា សុផលនិងនាង ប្រហែលជាគូព្រេងពីជាតិមុនទេដឹង បានជាព្រហ្ម លិខិត កំរិតឱ្យមកជួបគ្នាដោយចៃដន្យដូច្នេះ ? ។
ហេតុតែជាស្រីក្រមុំ ដែលមិនធ្លាប់ជួបប្រុសណា ពេញចិត្តពេញ ថ្លើមដូច្នេះ រំដួលហ៊ានរហូតដល់ទៅចោទសួរខ្លួនឯងបែបនេះថា បើ សិនសុផលស្រឡាញ់នាង ដូចជាសំដីឡែបខាយរបស់គេមែននោះ នាងប្រហែលជាមានវាសនាខ្ពស់ណាស់ ! ព្រោះនឹងបានក្លាយទៅ ជាកូនប្រសារអ្នកមាន សមដូចចិត្តគំនិតរបស់ម្តាយនាងដែរ ! ប៉ុន្តែ មិនដឹងថាតើ សុផលគេស្រឡាញ់នាងពិត ឬមួយក៏គេមានតួកំណាន់ ចិត្តមុនទៅហើយ ? ។
ស្អែកឡើង ពេលដែលនាងឡើងចេញទៅលក់ដូរ និងកូនៗនាង ទៅរៀនអស់ រំដួលរសាប់រសល់ជាខ្លាំង ចង់សួរអីៗដល់នាងសំទៀត តែនាងសំក៍មិននៅ ឃើញបិទទ្វារទូកចោល ។ លុះដល់ពេលល្ងាច ក៏មិនឃើញសុផលចុះមកមុជទឹកដូចមុន ដែរ ឃើញតែអ្នកដទៃ ធ្វើឱ្យរំដួលកាន់តែក្នក់ខ្នាញ់កន្ទក់កន្ទេញក្នុង ចិត្តទ្វេឡើង នឹកថាប្រហែលជាសុផល មិនខ្វល់គិតដល់នាងទេ បាន ជាតេលែងមកមុជទឹក ឱ្យនាងបានឃើញមុខទៀត ។ ដល់ពេលព្រលប់ ទើបនាងលបមើលទៅឃើញនាងសំត្រឡប់ មកវិញ តែនាងមិនហ៊ានទៅសួរនារីនោះ ពីរឿងដែលមិនឃើញ
សុផលមកមុជទឹកនោះឡើយ ដោយខ្លាចបងស្រីនាងដឹងរឿង ម៉្លោះ ហើយនាងទ្រាំដេកខ្វល់ចិត្តស្ទើរពេញមួយយប់ ដោយចេះតែនឹកថា សុផលដែលឈប់មកមុជទឹកនេះ ប្រាកដជាអន់ចិត្តនឹងនាង ដែល កញ្ចក់យកត្រីពីដៃគេមក ដោយមិនព្រមប្រាប់ឈ្មោះទៅវិញនោះមែន ហើយ ? ។
តែព្រឹកព្រលឹមឡើង នៅពេលដែលនាងឡើងចេញទៅលក់ផ្លែ ឈើផុត ស្រាប់តែនាងសំបានឆ្លៀតមកប្រាប់ ដោយមិនចាំបាច់រំដួល សួរមុនថា «សុផលដែលមិនបានចុះមកមុជទឹកនេះ មិនមែនគេអាក់ អន់ចិត្តនឹងនាងនោះទេ គឺគេជាប់រវល់ហាត់ល្ខោនខ្លាំងពេក ព្រោះ ត្រូវចាប់សំដែងនៅយប់នេះហើយ គឺហាត់ដល់យប់ៗជ្រៅទើបត្រឡប់ មកផ្ទះ ក៏អស់ពេលចុះមកមុជទឹកដូចមុនៗ ! តែសុផលសូមផ្តាំថា ទោះបីយ៉ាងណា នាងត្រូវតែទៅមើលល្ខោនរឿងស្ទឹងសម្ងាត់របស់គេ ជាដាច់ខាត បើនាងមិនទៅមើលទេ ឈ្មោះថានាងស្អប់ខ្ពើមគេ ហើយតេច្បាស់ជាលែងហ៊ានចុះមកមុជទឹក នៅក្បែរពួកនាងទៀត
ហើយ » ។
ដំណឹងនេះ ធ្វើឱ្យបូជាព្រែកហ្លួងធូរចិត្តយ៉ាងច្រើន និងបានឆ្លៀត ប្រាប់ទៅនាងសំវិញថា «សូមកុំឱ្យសុផលព្រួយឱ្យសោះ ទោះបីយ៉ាង ណា នាងត្រូវតែសុំបងជីដូនមួយរបស់នាង ទៅមើលល្ខោននោះឱ្យ ទាល់តែបាន ! » 1
តែជួនអី នៅប្រមាណជាម៉ោង ១០កន្លះ ពេលដែលរំដួលរៀប ចំដាំបាយធ្វើម្ហូប មីងនួនក៏បានធ្វើដំណើរមកពីព្រែកហ្លួងតាមទូកដរ
មកលេងនឹងកូន ដែលធ្វើឱ្យកញ្ញារំដួលស្វាគមន៍ទទួលម្តាយ ដោយ សេចក្តីរីករាយជាខ្លាំង +
-«ម៉ែ... ខ្ញុំនឹកម៉ែណាស់ !...» រំដួលវាចាឡើង ដោយអរ เงิบหลุบ <<... ខ្ញុំគិតថា បើមិនឃើញម៉ែមកទេ បួនប្រាំថ្ងៃទៀត ខ្ញុំ សុំបងទៅលេងហើយ ព្រោះខ្ញុំនឹក...! >>
........... មិនបាច់ទៅទេ !...» មីងតួននិយាយដោយទាញ កន្រ្ទកអីវ៉ាន់ មករ៉ែបង្ហាញកូនបណ្តើរ ម៉ែចង់មកតាំងតែពី ប៉ុន្មានថ្ងៃមុនមកម៉្លេះ តែនៅជាប់ធ្វើផ្អក ម៉ាំ និងត្រីប្រៃមកផ្ញើ !... ស៊ី នេះខែ ត្របែកមុំ អោយស់វាបេះមកផ្ញើកូនឯង និងត្បូងតឹកកែ មួយឆ្ងាយទៀត...ហ្ន៎ !.....
និយាយផង មីងនួនក៏ដកយកសំបុត្របិទស្រោមមួយចេញពីហោ លើអាវ នៅទន្ទឹមពេលដែលរំដួលសួរថា +
-«ម៉ែ !... បងយស់គាត់សុខសប្បាយមេម៉ែ ? គាត់បាត់គ្រុន ចាញ់ហើយនៅ ?....
មីងនួន ឆ្លើយបណ្តើរ ហុចសំបុត្រមកកូនបណ្ដើរ +
-«អ៊ុ... វាផឹកថ្នាំឈើដែលម៉ែរកឱ្យ បានគ្រាន់មែនទែនហើយ! នេះខែ គេផ្ញើសំបុត្រនេះមកកូនឯងទៀតផង !...>>
រំដួលប្រែទឹកមុខបន្តិច មិនទាន់ហ៊ានទទួលសំបុត្រទើបសួរ + -« សំបុត្រអីហ្នឹងម៉ែ ? មានការអី ម៉េចគាត់មិននិយាយផ្ដាំ តាមម៉ែ ចាំបាច់ផ្ញើសំបុត្រ ផ្ញើអី...អ៊ីចឹង ! តើមានអាថ៌កំបាំងអី 101 ?...
មីងនួនសំឡឹងមុខកូន ហើយពោលដោយញញឹម + * ផ្ញើ... មហែលវាអៀនខ្មាស់ មិនហ៊ាននិយាយផ្តាំផ្ញើតាមម៉ែ ណាំ !... កូនមើលទៅមើល៍ បើតាមអញយល់ ថាប្រហែលជាវា លួចស្រឡាញ់កូនឯងហើយ !...»
រំដួល ប្រែទឹកមុខ ធ្វើដូចជាមិនដឹងអីទាំងអស់ «ម៉ែ !... បងយស់...គាត់ស្រឡាញ់ខ្ញុំ ម៉េចក៏ម៉ែដឹង ?»
-« អើ... ម៉ែចាស់ហើយ អារឿងហ្នឹង ម៉ែរហ័សមើលដឹង ណាស់ !... គ្រាន់តែម៉ែមិននិយាយ ?... មើល៍ ហែកសំបុត្រវា មើលទៅ !... ម៉េចៗគង់ដឹង...ទេ !!.....
រំដួលក៏ហែកសំបុត្រយស់ អាននៅចំពោះមុខម្តាយភ្លាម +
ជូនចំពោះ ដែល !
តាំងពីរឺបួលឃ្លាតចេញពីឃុំព្រែកហ្លួងមក ខ្ញុំតែងទឹក រលឹកមកដល់រំដួលទាំងថ្ងៃទាំងយប់ គ្មានលោះពេលណា ទេ ។ រំដួលប្រហែលជាយល់ចិត្តខ្ញុំហើយ ថាខ្ញុំស្រឡាញ់ រំដួល ចង់រៀបការជាមួយរំដួល តែស្តាយណាស់រំដួល មិនទាន់បានឆ្លើយតបប្រាប់មកខ្ញុំវិញ ថារំដួលស្រឡាញ់ខ្ញុំឬ យ៉ាងណានោះទេ ? ខ្ញុំចង់បានចម្លើយពីរំដួលណាស់ សូម រំដួលទៀតសរសេរសំបុត្រ ផ្ញើតាមលោកអ៊ីទៅប្រាប់ខ្ញុំផង កុំឱ្យខ្ញុំអស់សង្ឃឹមឱ្យសោះ ! 1
ឥឡូវនេះ ខ្ញុំបានជាជម្ងឺគ្រុនចាញ់ហើយ ខ្ញុំមានសុខភាព
ល្អវិញហើយ នៅពេលណាដែលរំដួលត្រឡប់ទៅវិញ មានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់នឹងការពារអំដួល មិនឱ្យពួកចោរ ព្រៃមកប្រមាថមើលងាយរំដួលបានឡើយ ។
ខ្ញុំគ្មានអ្វីថ្លើមករំដួលទេ ក្រៅពីផ្លែត្របែកមុំមួយចង្កោម និងដូងតឹកកែមួយឆ្ងាយ ដែលខ្ញុំខំឡើងបេះព្រោះយល់ថា រំដួលចូលចិត្តផ្លែឈើទាំងពីរមុខនេះណាស់ ។
មិនតែប៉ុណ្ណោះ វាជាតំណាងនូវបេះដូងដ៏បរិសុទ្ធនិង ស្មោះត្រង់បំផុតរបស់ខ្ញុំចំពោះរំដួល ។ ពីខ្ញុំដែលរង់ចាំ !
រំដួលអានចប់ នៅស្ងៀមដោយទឹកមុខស្មើ ឯមីងខ្លួនក៏សួរដោយ ញញឹមសួតថា+
-« ប្រាប់ម៉ែតាមត្រង់មើល៍ កូនមានដែលឮយស់វានិយាយរឿង នេះផ្ទាល់ជាមួយឯងទេ ?...»
ដោយគិតថាមិនត្រូវលាក់នឹងម្តាយតទៅទៀត ទើបរំដួលប្រញាប់ ឆ្លើយដោយមិនអឹមអៀនថា +
-«ខ្ញុំធ្លាប់បានជួបសំដីផ្ទាល់នឹងគាត់ម្តងដែរ នៅកំពង់ទឹកមុន មួយថ្ងៃ ដែលខ្ញុំចេញដំណើរមកនៅជាមួយបងឡើងនេះ ! គាត់ និយាយដូចក្នុងសំបុត្រនេះឯង គឺគាត់ចង់ឱ្យខ្ញុំឆ្លើយថាស្រឡាញ់គាត់ វិញ... តែខ្ញុំមិនឆ្លើយ ! ឥឡូវបើម៉ែដឹងយ៉ាងនេះហើយ គិតយ៉ាង
ម៉េចទេទៅ ?...»
មីងខ្លួន ពោលដោយអារម្មណ៍ត្រជាក់ + ......ការពិត ម៉ែមិនស្អប់វាទេ អាយស់នោះ សព្វថ្ងៃបើកុំតែ បានវាជួយការពារផ្ទះសំបែង ក៏ពិបាកដែរ ! តែទាស់ត្រង់អោយសំវា ក្រពេក បើឱ្យវារៀបការនឹងឯងទៅ អ្នកស្រុកព្រែកហ្លួងគេមុខជាសើច រយះមាត់ហើយ ! ខ្លះណាស់ ថេថៅកែៗ គេចង់បានគរគោក !...មិន ឱ្យ បែរជាទៅឱ្យអាកូនទាហានឃុំ ដែលមិនដឹងជាប្រាក់ខែ ប្រាក់ໄວ້ នៅឯណាផងឈ្មោះ ?.....
រំដួលដកដង្ហើមធំ ទើបពោលដោយសម្លឹងមុខម្តាយ +
-« ចុះក្រែងគេនិយាយថា ឱ្យតែស្រឡាញ់គ្នាដោយស្មោះ ទ្រព្យ របស់នឹងកើតក្រោយទេ เบาะ ?....
មីងន្ធន សម្លឹងមុខកូន ដោយខ្សែភ្នែកប្លែក + វាអីចឹងមែនហើយ តែបើក្រពេករបៀបអោយស់ ដែលមានតែក្របីមួយនឹម និងដីមួយអំពកនោះ មិនដឹងជាធ្វើយ៉ាង ណាឱ្យមានបានឆាប់ យិតយោងគ្រួសាររួចទេ ! ហើយបើក្រតើមាន សុភមង្គលពីណាម៉ា ? បន្តិចទៅ មានកូនមានចៅ តើអ្នកណារក ស៊ីចិញ្ចឹមអ្នកណា ? ម៉ែឃើញច្រើនគ្នាហើយ ពេលស្រឡាញ់ក៏ ស្រឡាញ់ មិនគិតវែងឆ្ងាយ ទីបំផុតបានត្រឹមតែទឹកភ្នែកជូតក្បាល ជង្គង់ប៉ុណ្ណោះ តែម៉ែក៏អាណិតវាដែរ វាពិតជាស្រឡាញ់ឯងដោយ ស្មោះហើយ !...»
រំដួលអោនមុខបន្តិច ទើបងើបវាចាដោយទឹកមុខស្រងូត +
គង្គ ប៊ុនឈឿន
ស្ទឹងសម្ងាត់
-*...និយាយអីចឹង ចុះអាមេចោរត្រឡៃ ម៉ែមានបានដឹងអ្វីពីវា ខ្លះទេ ពេលដែលខ្ញុំមិននៅនេះ: ?...»
នឹងនួន ចាប់ផ្តើមបៀកមូរស្ងាញាត់មាត់យ៉ាងចូញ ដោយពោល បណ្តើរទំពារបណ្តើរ +
-«អ៊ុ... រឿងអាត្រឡៃនោះ បើតាមអោយស់វានិយាយថា មាន គេឃើញកូនចៅវាមកត្រដែលៗផ្ទះយើង បីបួនដងដែរ ហើយក្រោយ ដែលដឹងថា កូនឯងមិននៅ វាក៏បានពាំនាំយកសំដីអាត្រឡៃមកផ្សព្វ ផ្សាយថា វាដាច់ខាតត្រូវតែយកកូនឯងធ្វើជាប្រពន្ធឱ្យបាន តែវាមិន មកឯស្រុកសង្កែនេះទេ ដោយវាខ្លាចគេចាប់ វាបានឱ្យដឹងថា វានឹង ចូលសារភាពធ្វើជាប្រជាជនស្លូតត្រង់ធម្មតាវិញ ឯងជាក្រោយ !...» ហើយវានឹងមករក
រំដួល រាងចងចិញ្ចើមបន្តិច ហើយសួរបញ្ជាក់ទៅវិញ + -«ចុះ: វាចូលសារភាពហើយនៅ ម៉ែ....
មីងន្ធន ស្តោះទឹកមាត់ស្លាព្រួច នៅក្នុងទឹកស្ទឹងក្រហមច្រាល ហើយតបក្រោយពីទាញយកកូនកន្សែងក្រហមមកជូតមាត់ + -«181ទេ!... វាគ្រាន់តែព្រលយពាក្យតាមកូនចៅវាប៉ុណ្ណោះ! បើវាចូល ម៉េចក៏លោកចំណានមិនដឹងនោះ ?...>>
រំដួល ក៏ប្រែទឹកមុខចៅតាមសាច់រឿងថ្មី >
-«... មែនហើយ !... ចុះ ! ចុះ!... លោកព្រិន្ទបាលឯក
នោះ មានឃើញជិះសេះនៅត្រដែលដូចមុនទេ ម៉ែ ? »
មីងនួន សម្លឹងចំមុខកូន ហើយពោលយឺតៗច្បាស់ៗ ហាក់ដូច
រឿងនេះមានសារៈសំខាន់ពន់ពេកណាស់ +
-«លោកចំណាននោះ តាំងពីពេលកូនឯងចេញមក ចាត់មុខ រហូត ទើបតែឃើញទៅលេងម្សិលម៉ិញនេះឯង ហើយប្រាប់ម៉ែថាគាត់ រវល់ទៅលេងស្រុក ដែលនៅឯខេត្តពោធិ៍សាត់ ដើម្បីទៅប្រាប់ឪពុក ម្ដាយឱ្យមករៀបចំស្ដីដណ្ដឹងកូន ហើយថា គេនឹងមកលេងនឹងកូន នៅថ្ងៃស្អែកឬខានស្អែកនេះហើយ ! នេះ ម៉ែថាតាមតែពាក្យគេ ដឹង ជាគេនិយាយមែន ឬកុហក់ ?....
រំដួលឮដូច្នោះ ប្រែទឹកមុខជាសួតបន្តិច ទើបសួរម្តាយវិញ #6-« ចុះបើសិនជាលោកចំណាននោះមកដណ្តឹងខ្ញុំមែន យល់យ៉ាងណាដែរ ?...» តើម៉ែ
មីងនួន ដកដង្ហើមធំ បែរមុខចំរំដួល +
-« បើនិយាយពីបុណ្យស័ក្ដិអំណាចរបស់គេ អ្នកណាក៏ប្រាថ្នាចង់ បានមកធ្វើជាកូនប្រសារដែរ ព្រោះថ្ងៃក្រោយបុណ្យស័ក្តិគេនឹងឡើង ធំទៀត ! កាលណាស័ក្តិកាន់តែធំ ទ្រព្យសម្បត្តិក៏កាន់តែសម្បូរណ៍ ដូច្នេះមិនបាច់ព្រួយខ្វល់អីពីរឿងនេះឡើយ គឺភ័យព្រួយតែម៉្យាងត្រែង គេមានប្រពន្ធកូនហើយប៉ុណ្ណោះ !...»
រំដួលព្រែកហ្លួង វាចាដោយលាក់គំនួចជាប់ក្នុងកែវភ្នែក
-«...ខ្ញុំមិនព្រួយពីរឿងនេះទេ តែខ្ញុំមិនចូលចិត្តទាហាន ដែល មាននិស្ស័យកាចសាហាវរបៀបលោកហ្នឹង! ខ្ញុំឮគេថាពួកជល់មាន់ ឬលេងល្បែង សុទ្ធតែត្រូវគាត់ចាប់យកទៅកោរក្បាលហើយឆាក់ ចម្លាក់ទៅក្នុងទឹក ! មនុស្សចិត្តយក្សរបៀបហ្នឹង ដល់មានប្រពន្ធទេចៅ
មុខជាវាយធ្វើបាបប្រពន្ធ ដូចជាពួកនោះមិនខានឡើយ !.... ខ្ញុំ ណាស់ !......
មីងន្ធន ឮដូច្នោះ ក៏នឹកចង់សើច
-«អើ!... ក្រែងគេធ្វើបានតែមនុស្សល្មើសនឹងច្បាប់ ឯប្រពន្ធ កូន តេស្រឡាញ់ថ្នាក់ថ្នម !...>>
«ខ្ញុំមិនទុកចិត្ត... ទេ!...» ម្តាយនិងកូនជជែកគ្នាដល់ត្រឹមណេះ ស្រាប់តែនាងឡើងនិងកូនៗ ត្រឡប់មកដល់ ក៏លែងនិយាយអ្វីតទៅទៀត ។
នាងឡើងមានសេចក្តីត្រេកអរ ត្រាដែលឃើញម្តាយនឹងមកលេង ក៏បន្លឺដោយរាក់ទាក់ថា +
-ម៉ង !... មិនបាច់យកអង្ករ ផ្អក ម៉ាំ មកទេ នៅឯណេះ មានសព្វគ្រប់ហើយ គិតតែមីងឯណោះទៅ ក្រែងខ្វះខាត !...
!... ឯងមិនមែនសម្បូរណ៍ ដូចកាលប្ដីឯងនៅរស់ពី កាលណា ត្រូវតែជួយគ្នាយ៉ាងនេះហើយ!...al
ម្ដងនេះ ស្រាប់តែនាងរឿងបន្លឺដោយញញឹមរីករាយទៀត + - មីងមកចំពេលនេះ ត្រូវម៉ាច់ ! ព្រោះនៅសាលាលីស្ស គេមានលេងល្ខោនកូនសិស្សយប់នេះ... ខ្ញុំឮអ្នកផ្សារគេនិយាយគ្រប់ គ្នា !... ខ្ញុំគិតថា មីងនិងរំដួលត្រូវនាំគ្នាទៅមើលនឹងគេទេ មិន ងាយបានឃើញទេមីង!»
មីងនួន មិនទាន់ឆ្លើយថាដូចម្ដេចផង ស្រាប់តែនាងសំស្ទុះចេញ ពីពួកដែលនៅជិតនោះ ចៅម៉ៅចូលមក ហើយបន្លឺដោយញញឹម
ញញែមមកកាន់នារីទាំងបីថា+
*# !... លោកមីងជាម្តាយរបស់ប្អូនរំជួល អញ្ជើញមកលេង ជាការប្រសើរហើយ លោកនឹងនាំបួនរំដួលទៅមើលនឹងគេទេនៅ ឱ្យ បានធូរស្បើយឡើយចិត្ត ឮថាគេសំដែងរឿងស្ទឹងសម្ងាត់ ហើយឮថា តួឯកប្រុសដែលលេងក្នុងរឿងហ្នឹង គឺជាបួនសុផល កូនថៅកែហាង លក់ថ្នាំពេទ្យ នៅក្បែររោងកុនអេដែន មុខពួកយើងនេះដែរ! >>
គ្រាន់តែឮប៉ុណ្ណឹង នាងឡើងក៏ស្រែកឡើងដោយភ្ញាក់ផ្អើល + *# !... ប្អូនសុផលហ្នឹង ខ្ញុំធ្លាប់ឃើញដែរតើ ពេលខ្ញុំទេទៅ ទិញថ្នាំពេទ្យម្តងៗ ! ហើយធ្លាប់ចុះមកមុជទឹកលេងនៅក្បែរៗពួក យើងនេះទៀតផង ប្អូនកម្លោះហ្នឹងស្រស់សង្ខារណាស់ អ៊ីចឹងបានគេ ឱ្យដើរតួឯក... អូ !... ល្អមើលងាប់ហើយ !... ខ្ញុំត្រូវតែទៅមើល ខានមិនបានទេ !...»
នៅពេលដែលរំដួលញញឹមខ្លឹប ព្រោះត្រូវគ្រប់គ្នានិយាយសរសើរ ដល់មនុស្ស ដែលនាងកំពុងពេញចិត្តនោះ មីងន្ធមក៏និយាយដោយ ញញឹមសួត ទៅកាន់អ្នករាល់គ្នាថា +
-«អើ!... ក្មួយឡើង នាំបួនទៅមើលចុះ មីងមិនបាននៅទេ មឹងត្រូវត្រឡប់ទៅវិញតាមទូកដរ ដែលគេនៅចតចាំ ะ !.... រំដួលក៏ប្រែទឹកមុខ សួរម្តាយដោយឆ្ងល់ + -«ម៉ែ... អីក៏ប្រញាប់ម៉្លេះ.... នៅសំរាកលេង... មើលល្ខោន នឹងគេមួយយប់សិនទៅ ស្អែកសឹមទៅក៏បាន គ្មានទាស់អីទេ!..» នាងឡើង ជួយបន្ថែម
-« មែនហើយ អីក៏ប្រញាប់ធ្វើអីង មកលេងមិនបានប៉ុន្មាន ផង ស្រាប់តែទៅវិញភ្លាម !.... មីងនួន នៅតែប្រកែក →
.......... មីងមិនអាចចោលផ្ទះ បានទេ.... ពេលនេះ ! ចាំ ថ្ងៃក្រោយសឹមនៅយូរ ! នេះ បើកុំតែមានការត្រូវមកប្រាប់រឿងដល់ រំដួលផង ប្រហែលជាមិនទាន់មកទេ !... មិនអីទេ.... យប់នេះសំ បួនទៅមើលចុះ ដើម្បីកុំឱ្យគ្នាអផ្សុក ផឹកមិនថាអីទេ !....>>
ក្រោយពីនិយាយលេងពីនេះពីនោះ មួយសន្ទុះទៀត មីងន្ទ លាក្មួយនិងកូនឡើងទូកដរ ជិះត្រឡប់នៅព្រែកហ្លួងវិញ ប៉ុន្តែមុននិង ចេញចៅ រំដួលបានឆ្លៀតនិយាយផ្តាំផ្ញើជាសម្ងាត់ប្រាប់ម្ដាយថា
-«ម៉ែ !... ថ្នាំចោបងយស់ផង... ចាខ្ញុំអរគុណហើយ ដែល គាត់បានផ្ញើត្របែកនិងដូងឱ្យខ្ញុំ ! ខ្ញុំនឹកគាត់ណាស់ដែរ តែខ្ញុំមិនអាច ឆ្លើយប្រាប់គាត់បានទេពីចិត្តរបស់ខ្ញុំ... សូមគាត់តស៊ូ អត់ធ្មត់សិក : !...»។នៅមានភាគបន្ត

0 comments:
Post a Comment